Literacki Katolicki

Biblia Poznańska*

Objawienie Jana
(Apokalipsa św. Jana)

Autor:
Apostoł Jan.
Czas:
95 r. po Chr.
Miejsce:
Wyspa Patmos (na Morzu Egejskim).
Cel:
Poinformowanie wierzących o przyszłych dziejach świata i Kościoła oraz zachęcenie ich przez to do trwania w wierze.
Temat:
Jezus Chrystus początkiem i końcem dziejów świata.


* Opis księgi w pierwszej kolejności przygotowywany jest na bazie informacji z "Biblia Poznańska". Jeżeli przekład nie zawiera takich informacji, to opis księgi redagowany jest na podstawie wstępów do Przekładu Dosłownego SNP EIB.

Rozdział 1


  Objawienie Jezusa Chrystusa, które dał Mu Bóg, aby ukazać swym sługom, co musi stać się niebawem, a (On) wysławszy swego anioła oznajmił przez niego za pomocą znaków słudze swojemu Janowi.    Ten poświadcza, że wszystko, co widział, jest słowem Bożym i świadectwem Jezusa Chrystusa.    Szczęśliwy, który czyta, i (ci) którzy słuchają słów Proroctwa, a strzegą tego, co w nim napisane, bo chwila jest bliska.    Jan do siedmiu Kościołów, które są w Azji: Łaska wam i pokój od Tego, który jest, który był i który przychodzi, i od siedmiu Duchów, które są przed Jego tronem,    i od Jezusa Chrystusa, Świadka Wiernego, Pierworodnego umarłych i Władcy królów ziemi. Temu, który nas miłuje i który przez swoją krew uwolnił nas od naszych grzechów    i uczynił nas królestwem - kapłanami dla Boga, Ojca swojego, Jemu chwała i moc na wieki wieków. Amen.    Oto nadchodzi z obłokami i ujrzy Go wszelkie oko i wszyscy, którzy Go przebili. I będą Go opłakiwać wszystkie pokolenia ziemi. Tak (jest): Amen.    Jam jest Alfa i Omega, mówi Pan Bóg, który jest, który był i który przychodzi, Władca wszech rzeczy.    Ja, Jan, wasz brat i współuczestnik w ucisku i królestwie, i wytrwałości w Jezusie, byłem na wyspie, zwanej Patmos, z powodu słowa Bożego i świadectwa Jezusa.    Doznałem zachwycenia w dzień Pański i posłyszałem za sobą potężny głos jak gdyby trąby    mówiącej: ʼCo widzisz, zapisz w księdze i poślij siedmiu Kościołom: do Efezu, Smyrny, Pergamu, Tiatyry, Sardów, Filadelfii i Laodyceiʼ.    I obróciłem się, chcąc widzieć, co za głos do mnie mówił, a obróciwszy się ujrzałem siedem złotych świeczników,    i pośród świeczników kogoś podobnego do Syna Człowieczego, obleczonego (w szatę) do stóp i przepasanego na piersiach złotym pasem.    Głowa Jego i włosy białe jak biała wełna, jak śnieg, a oczy Jego jak płomień ognisty.    Stopy Jego podobne do drogocennego metalu jak gdyby w piecu rozżarzonego, a głos Jego jak głos wielu wód.    W prawej ręce miał siedem gwiazd i z Jego ust wychodził miecz obosieczny, ostry. A Jego wygląd - jak słońce, kiedy jaśnieje w swej mocy.    Kiedym Go ujrzał, upadłem do Jego stóp jak martwy, a On położył na mnie prawą rękę, mówiąc: ʼPrzestań się lękać! Jam jest Pierwszy i Ostatni,    i żyjący. Byłem umarły, a oto jestem żyjący na wieki wieków i mam klucze śmierci i Otchłani.    Zapisz więc to, co widziałeś, i to, co jest, i to, co potem musi się stać.    A oto tajemnica siedmiu gwiazd, któreś ujrzał w mojej prawej ręce, i siedmiu złotych świeczników: siedem gwiazd - to aniołowie siedmiu Kościołów, a siedem świeczników - to siedem Kościołówʼ. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Wydanie I, Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu. T.3, Nowy Testament / w przekładzie z języków oryginalnych ze wstępami i komentarzami oprac. zespół pod red. Michała Petera i Mariana Wolniewicza. Księgarnia Św. Wojciecha, Poznań 1975.
Prawo autorskie © 1975, Księgarnia Św. Wojciecha. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Copyright © 1975 by Księgarnia Św. Wojciecha. All rights reserved.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible