- Oryginał:
οὐκέτι - Transliteracja:
Ouketi - Fonetyczny:
ook-et'-ee - Definicja:
1. już nie, nie więcej, nie dalej
- Pochodzenie: z
G3756 i
G2089 - Wpis TDNT: Brak
- Część (części) mowy: Przysłówek
- Strong's: Również (osobno)
οὐκἔτι ouk eti
ook et'-ee From
G3756 and
G2089;
jeszcze nie :- po tym (nie) (nie) już odtąd (dalej) nie już (więcej) nie tak jeszcze (teraz) teraz nie więcej (nie) jeszcze (nie).
Więcej w słowniku Blue Letter Bible lub Bible Hub
― i kobiecie mówili, że: "Już nie dla ― twego mówienia wierzymy; sami bowiem usłyszeliśmy, i wiemy, że Ten jest naprawdę ― Zbawiciel ― świata".
Przez to liczni ― uczniowie Jego, odeszli do ― tyłu, i już nie z Nim chodzili.
― Więc Jezus już nie otwarcie chodził wśród ― Judejczyków, ale odszedł stamtąd do ― kraju blisko ― pustkowia, do Efraim zwanej miejscowości, i tam pozostał z ― uczniami.
Jeszcze chwila, a ― świat Mnie już nie zobaczy, wy zaś widzicie Mnie, gdyż Ja żyję i wy żyć będziecie.
Już nie wiele będę mówił z wami, przychodzi bowiem ― ― świata władca, a we Mnie nie ma [on] nic,
Już nie mówię [o] was słudzy, gdyż ― sługa nie wie co czyni jego ― pan. Was zaś nazwałem przyjaciółmi, gdyż wszystko co usłyszałem od ― Ojca Mego dałem poznać wam.
O sprawiedliwości zaś, gdyż do ― Ojca odchodzę i już nie widzicie Mnie.
Mało i już nie widzicie Mnie, i znów mało i zobaczycie Mnie.
― Kobieta kiedy rodziłaby, smutek ma, że przyszła ― godzina jej. Kiedy zaś urodziłaby ― dziecko, już nie wspomina ― udręki dla ― radości, gdyż urodził się człowiek na ― świat.
Te w przypowieściach wygłosiłem wam. Przychodzi godzina kiedy już nie w przypowieściach powiem wam, ale otwarcie o ― Ojcu oznajmię wam.
I już nie jestem na ― świecie, a oni na ― świecie są, i Ja do ciebie przychodzę. Ojcze Święty, ustrzeż ich w ― imieniu Twym, które dałeś Mi, aby byli jedno, jak My.
― Zaś powiedział im: Rzućcie ku ― prawej części ― łodzi ― sieć, a znajdziecie. Rzucili więc, i już nie ją wyciągnąć mogli od ― wielkiej liczby ― ryb.
świadomi będąc, że Pomazaniec wzbudzony z martwych już nie umiera, śmierć [nad] Nim już nie panuje.
Teraz zaś już nie ja wykonuję to, ale ― mieszkający we mnie grzech.
Jeśli zaś [co] nie chcę, ja, to czynię, już nie ja wykonuję to, ale ― mieszkający we mnie grzech.
Jeśli zaś łaską, już nie z dzieł, ponieważ [wówczas] łaska już nie staje się łaską.
Jeśli bowiem przez jedzenie ― brat twój jest zasmucany, już nie według miłość postepujesz. Nie ― pokarmem twoim owego niszcz, za którego Pomazaniec umarł.
Dlatego więc już nie jesteście obcy i przechodniami, ale jesteście współobywatelami ― świętych i domownikami ― Boga,
już nie jak sługę, ale więcej niż sługę, brata ukochanego, najbardziej [dla] mnie, jak daleko zaś więcej tobie i w ciele i w Panu.
I przysiągł na ― Żyjącego na ― wieki ― wieków, co stworzył ― niebiosa i ― na nich i ― ziemię i ― na niej i ― morze i ― w nim, że czas już nie będzie,
Tak że już nie są dwoje ale ciało jedno co więc Bóg złączył człowiek nie niech rozłącza
I nikt mógł Mu odpowiedzieć słowem ani ośmielił się ktoś od tego dnia zapytać Go już dłużej nie
i już nie dopuszczacie mu nic uczynić ojcu jego lub matce jego
I nagle obejrzawszy się już nie nikogo zobaczyli ale Jezusa jedynego z nimi samymi
I będą dwoje w ciele jednym tak że już nie są dwoje ale jedno ciało
A Jezus zobaczywszy go że rozumnie odpowiedział powiedział Mu nie daleko jesteś od Królestwa Boga i nikt już nie ośmielał się Go zapytać
Amen mówię wam że już nie nie wypiłbym z plonu winorośli aż do dnia tego kiedy go wypiłbym nowy w Królestwie Boga
zaś Jezus już nic odpowiedział tak że dziwić się Piłat
i już nie jestem godny zostać nazwanym syn twój uczyń mnie jak jednego z najemników twoich
Powiedział zaś mu syn ojcze zgrzeszyłem przeciw niebu i wobec ciebie i już nie jestem godny zostać nazwanym syn twój
Już nie zaś ośmielali się pytać Go o nic
Mówię bowiem wam że już dłużej nie zjadłbym z niej aż kiedykolwiek zostałoby wypełnione w Królestwie Boga
A także kobiecie mówili że już nie dzięki twojej mowie wierzymy sami bowiem słyszeliśmy i wiemy że Ten jest prawdziwie Zbawiciel świata Pomazaniec
Przez to wielu poszło uczniów Jego do tyłu i już nie z Nim chodziło
Już nie was nazywam niewolnikami bo niewolnik nie wie co czyni jego pan was zaś nazwałem przyjaciółmi bo wszystkie co usłyszałem od Ojca mojego oznajmiłem wam
Gdy zaś weszli z wody Duch Pana porwał Filipa i nie zobaczył go już dłużej nie eunuch jechał bowiem drogą jego radując się
I teraz oto ja wiem że już nie zobaczycie oblicza mojego wy wszyscy wśród których przeszedłem głosząc Królestwo Boga
doznając bólu najbardziej z powodu słowa które powiedział że już nie mają oblicza jego widzieć odprowadzili zaś go do statku
wiedząc że Pomazaniec zostawszy podniesionym z martwych już nie umiera śmierć Jego już nie panuje
Teraz zaś już nie ja sprawiam to ale mieszkający we mnie grzech
Jeśli zaś co nie chcę ja to czynię już nie ja sprawiam to ale mieszkający we mnie grzech
jeśli zaś łaską już nie z uczynków skoro łaska już nie staje się łaska jeśli zaś z uczynków już nie jest łaska skoro uczynek już nie jest uczynek
Jeśli zaś z powodu pokarmu brat twój jest zasmucany już nie według miłości postępujesz nie pokarmem twoim tego niszcz za którego Pomazaniec umarł
Ja zaś świadka Boga przywołuję sobie na moją duszę że oszczędzając was już nie przyszedłem do Koryntu
Tak że my od teraz nikogo znamy według ciała jeśli zaś i poznaliśmy według ciała Pomazańca ale teraz już nie znamy
z Pomazańcem jestem ukrzyżowany razem żyję zaś już nie ja żyje zaś we mnie Pomazaniec co zaś teraz żyję w ciele w wierze żyję tej w Syna Boga Tego który umiłował mnie i który wydał samego siebie za mnie
Jeśli bowiem z Prawa dziedziczenie już nie z obietnicy zaś Abrahamowi przez obietnicę darował Bóg
Gdy przyszła zaś wiara już nie pod pedagogiem jesteśmy
Tak że już nie jesteś niewolnik ale syn jeśli zaś syn i dziedzic Boga przez Pomazańca
Zatem więc już nie jesteście obcy i przechodnie ale współobywatele świętych i domownicy Boga
już nie jak niewolnika ale za niewolnika brata umiłowanego najbardziej mnie ile więcej zaś bardziej tobie i w ciele i w Panu
Gdzie zaś uwolnienie od tych już nie ofiara za grzech
chętnie bowiem grzesząc nam po otrzymać poznanie prawdy już nie za grzechy jest pozostawiona ofiara
I kupcy ziemi płaczą i boleją nad nim gdyż ładunek ich nikt kupuje już nie
I dojrzały owoc pożądliwości duszy twojej odeszło od ciebie i wszystkie bogate i lśniące odeszło od ciebie i już nie nie znaleźliby je