Raczej chętnie spełnimy każde słowo, które wyszło z naszych ust, aby kadzić królowej niebios* i wylewać dla niej ofiary z płynów, jak to czyniliśmy i my, i nasi ojcowie, nasi królowie i nasi książęta w miastach Judy i na ulicach Jerozolimy, a syciliśmy się chlebem i byliśmy szczęśliwi, i nie oglądaliśmy nieszczęścia.**[*Królowa niebios : prawdopodobnie któraś z bogiń płodności: Isztar, Asztarta, Anat, 300 44:17L.][**120 21:2-9; 120 23:4-15]

Przeciwnie, chętnie spełnimy każdą obietnicę, która wyszła z naszych ust, a którą zobowiązaliśmy się kadzić królowej niebios[133] i wylewać dla niej ofiary z płynów. Chcemy nadal czynić tak, jak nasi ojcowie, nasi królowie i książęta w miastach Judy i na ulicach Jerozolimy. Wtedy mieliśmy chleba pod dostatkiem, byliśmy szczęśliwi i nie groziły nam nieszczęścia.

Ale na pewno wypełnimy każde słowo, które wyjdzie z naszych ust: będziemy spalać kadzidło królowej niebios i wylewać dla niej ofiary z płynów, jak dotąd czyniliśmy, my i nasi ojcowie, nasi królowie i nasi książęta, w miastach Judy i na ulicach Jerozolimy. Wtedy bowiem najadaliśmy się chleba, było nam dobrze i nic złego nas nie spotkało.

Ale dosyć czynimy każdemu słowu, które wynijdzie z ust naszych, kadząc królowej niebieskiej, i sprawując jej ofiary mokre, jakośmy czynili, my i ojcowie nasi, królowie nasi, i książęta nasi w miastach Judzkich i po ulicach Jeruzalemskich, a najad aliśmy się chleba, i dobrze nam było, a nic złegośmy nie widzieli.

ale czyniąc uczynimy każde słowo, które wynidzie z ust naszych, żebyśmy ofiarowali królowej niebieskiej i ofiarowali jej mokre ofiary, jakośmy czynili, my i ojcowie naszy, królowie naszy i książęta nasze w mieściech Judzkich i po ulicach Jerozolimskich, a najadaliśmy się chleba, i dobrze nam było, i nie widzieliśmy złego.

Raczej chętnie uczynimy wszystko, co ślubowaliśmy, i będziemy spalać kadzidło królowej niebios i wylewać dla niej ofiary z płynów, jak to czyniliśmy i my, i nasi ojcowie, nasi królowie i nasi książęta w miastach Judy i na ulicach Jeruzalemu, a mieliśmy chleba do syta, byliśmy szczęśliwi i nie zaznawaliśmy złego.

Na pewno wypełnimy każde słowo, które wyszło z naszych ust, by palić kadzidło królowej niebios i wylewać jej ofiary płynne, jak czyniliśmy my i nasi ojcowie, nasi królowie oraz nasi książęta w miastach Judy i na ulicach Jerozolimy. Wtedy jedliśmy chleb do syta, było nam dobrze i nie spotkało nas żadne nieszczęście.

Będziemy nadal czynić wszystko, co postanowiliśmy: palić kadzidło królowej niebios i składać dla niej ofiary płynne, jak to czyniliśmy my i nasi przodkowie, nasi królowie oraz nasi dostojnicy w miastach Judy i na ulicach Jerozolimy. Mieliśmy wtedy chleba do syta, dobrze się nam wiodło i nie spotykały nas nieszczęścia.

Chcemy bowiem nadal wypełniać to wszystko, co przyrzekły usta nasze: kadzenie [Isztar] królowej niebieskiej i ofiary z płynów dla niej, jak to dotąd czyniliśmy: my, nasi ojcowie, królowie i książęta w miastach judzkich i na ulicach Jeruzalem, a mieliśmy chleba do sytości, byliśmy szczęśliwi i nie zaznawaliśmy nieszczęścia.

бо чинячи чинитимемо всяке слово, яке вийде з наших уст, щоб приносити ладан цариці неба і робити їй поливання поливань, так як зробили ми і наші батьки і наші царі і наші володарі в містах Юди і поза Єрусалимом, і ми наситилися хлібами і нам було добре і ми не знали зла.

Raczej spełnić – spełnimy każde słowo, co wyszło z naszych ust, byśmy kadzili Królowej Niebios i rozlewali dla niej zalewki, jak czyniliśmy my oraz nasi przodkowie, nasi królowie i przywódcy, w miastach Judy i na ulicach Jeruszalaim. A przy tym mieliśmy do syta chleba, byliśmy szczęśliwi oraz nie zaznaliśmy niedoli.

lecz z całą pewnością spełnimy każde słowo, które wyszło z naszych ust, i będziemy sprawiać, by dla ʼkrólowej niebiosʼ wznosił się dym ofiarny, i wylewać dla niej ofiary płynne, tak jak my sami i nasi praojcowie, nasi królowie i nasi książęta czynili w miastach Judy i na ulicach Jerozolimy, gdy byliśmy syci chleba i dobrze się nam wiodło, i nie oglądaliśmy żadnego nieszczęścia.