A (on jeszcze) dodał: Dlatego słuchajcie Słowa JHWH: Widziałem* JHWH siedzącego na swoim tronie, a cały zastęp niebios stał przy Nim, z Jego prawej i lewej strony.[*Na temat fragmentu 110 22:15-23 i 140 18:15-22 można powiedzieć m.in.: (1) Wypowiedź ta mieści się w konwencji wypowiedzi prorockich. Przypomina przypowieści Jezusa (Mt 13). Micheasz przedstawia obraz sytuacji mający służyć skutecznemu zakomunikowaniu jakiegoś stanu rzeczy. W tym wypadku: Ja przekazuję przesłanie, które się sprawdzi, wasze się nie sprawdzi, bo za sprawą JHWH zostaliście zwiedzeni. Podobnymi podobieństwami posługiwali się inni prorocy. (2) Za tym, że jest to podobieństwo, przemawia: (a) sytuacja przedstawia radę wojenną, gdzie wódz naczelny nie ma jeszcze pewności co do sposobu rozegrania bitwy, a przecież Bóg wie, co ma robić; (b) Duch przedstawiony jest w kategoriach wojownika; (c) wykorzystanie zbieżności znaczeniowej słów Duch i tchnienie, tzn. Duch (הָרּוחַ) staje się duchem (רּוחַ) kłamliwym. (3) Od strony moralnej historia ta nie jest, w kontekście pism tamtego czasu, gorsząca: od JHWH może pochodzić Duch utrapienia (90 16:14), kłamstwo może skutecznie służyć osiąganiu względnie korzystnych celów (np. Joz 2). Tego typu słownictwo łączone jest z JHWH np. w 300 20:7, 10; 330 14:9. (4) W relacjach między Bogiem a człowiekiem jest miejsce na prawo łaski i na prawo odpłaty. W ramach tego ostatniego Bóg z przewrotnymi postępuje przewrotnie (np. 230 18:27).]