Literacki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Tob Jdt Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Mdr Iz Jr Lm Ba Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml 1Mch 2Mch 3Mch Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28

Biblia Ekumeniczna*

Ewangelia Mateusza

Rozdział 13


Zbiór przypowieści
Przypowieść o siewcy
  Pewnego dnia Jezus wyszedł z domu i usiadł nad brzegiem jeziora.    Wtedy zebrały się wokół Niego tak wielkie tłumy, że wszedł do łodzi i usiadł, a cały lud stał na brzegu.    I mówił do nich wiele w przypowieściach: Oto siewca wyszedł siać.    A gdy siał, jedne upadły na drogę, zleciały się ptaki i je wydziobały.    Inne upadły na grunt skalisty, który był ubogi w ziemię. Szybko wzeszły z powodu cienkiej warstwy ziemi,    ale gdy słońce przygrzało, wypaliło je i uschły, bo nie mogły się zakorzenić.    Inne zaś upadły między ciernie, które się rozpleniły i je zagłuszyły.    Jeszcze inne upadły na szlachetną ziemię i wydały plon: jedno stokrotny, inne sześćdziesięciokrotny, a jeszcze inne trzydziestokrotny.    Kto ma uszy, niechaj słucha. 
Cel nauczania w przypowieściach
  Wtedy podeszli uczniowie i zapytali: Dlaczego mówisz do nich w przypowieściach?    Odpowiedział im: Wam zostało dane poznać tajemnice Królestwa Niebios, a tamtym nie zostało dane.    Kto bowiem ma, temu będzie dodane i będzie miał w nadmiarze, a kto nie ma, straci nawet to, co ma.    Dlatego mówię do nich w przypowieściach, bo patrzą, a nie widzą, słuchają, a nie słyszą, i niczego nie pojmują.    Tak spełnia się na nich proroctwo Izajasza, które głosi: Będziecie się wsłuchiwać, a nie zrozumiecie i będziecie się wpatrywać, a nie zobaczycie.    Nieczułe bowiem stało się serce tego ludu, uszami z trudem usłyszeli, swoje oczy zamknęli, żeby oczami nie zobaczyć, uszami nie usłyszeć i sercem nie zrozumieć, żeby się nie nawrócili i żebym ich nie uleczył.    Wasze oczy są jednak szczęśliwe, bo widzą, i uszy, bo słyszą.    Zapewniam was: Wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło ujrzeć to, na co wy patrzycie, a nie ujrzeli, i usłyszeć to, co wy słyszycie, a nie usłyszeli. 
Wyjaśnienie przypowieści o siewcy
  Posłuchajcie więc, co oznacza przypowieść o siewcy.    Do każdego, kto słucha Słowa o Królestwie, a nie rozumie go, przychodzi Zły i porywa to, co jest zasiane w jego sercu. Ten jest posiany na drodze.    Na gruncie skalistym posiany jest ten, kto słucha Słowa i natychmiast przyjmuje je z radością.    Nie ma jednak w sobie korzenia i jest niestały. Gdy nadejdzie ucisk lub prześladowanie z powodu Słowa, zaraz się gorszy.    Między ciernie jest zaś posiany ten, kto słucha Słowa, lecz troski doczesne i ułuda bogactwa zagłuszają je, tak że nie przynosi owocu.    Natomiast na szlachetnej ziemi jest posiany ten, kto słucha Słowa, rozumie je i wydaje plon: jeden stokrotny, drugi sześćdziesięciokrotny, inny trzydziestokrotny. 
Przypowieść o chwastach
  Powiedział im też inną przypowieść: Królestwo Niebios jest podobne do człowieka, który zasiał na swoim polu dobre ziarno.    Kiedy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel, posiał chwasty między pszenicę i odszedł.    A gdy zboże wyrosło i wypuściło kłosy, wtedy pojawiły się również chwasty.    Wówczas przyszli słudzy i zapytali gospodarza: Panie, czy nie posiałeś na swojej roli dobrego ziarna? Skąd więc te chwasty?    Oznajmił im: Zrobił to człowiek wrogo do mnie usposobiony. Słudzy więc powiedzieli do niego: Czy chcesz, żebyśmy poszli i zebrali te chwasty?    Odpowiedział: O nie, ponieważ usuwając chwasty, moglibyście wyrwać też pszenicę.    Pozwólcie im razem rosnąć aż do żniwa, a w czasie żniwa powiem żeńcom: Zbierzcie najpierw chwasty, zwiążcie je w snopki na spalenie, pszenicę natomiast zwieźcie do mojego spichlerza. 
Ziarnko gorczycy i zakwas
  Opowiedział im też taką przypowieść: Królestwo Niebios jest podobne do ziarnka gorczycy, które pewien człowiek zasiał na swoim polu.    Jest ono najmniejsze ze wszystkich nasion, ale kiedy wyrośnie, jest większe od innych roślin i wygląda jak drzewo, tak że ptaki przylatują i gnieżdżą się w jego gałęziach.    Opowiedział im jeszcze inną przypowieść: Królestwo Niebios jest podobne do zakwasu, który pewna kobieta wzięła i zmieszała z trzema miarami mąki, aż się wszystko zakwasiło. 
Rola przypowieści
  To wszystko Jezus powiedział zgromadzonym ludziom w przypowieściach. Bez przypowieści niczego im nie mówił,    aby się spełniła zapowiedź proroka: Otworzę moje usta w przypowieściach i ujawnię rzeczy ukryte od założenia świata. 
Wyjaśnienie przypowieści o chwaście
  Wtedy opuścił tłumy i poszedł do domu. Podeszli do Niego Jego uczniowie i poprosili: Wyjaśnij nam przypowieść o chwaście na polu.    Odpowiedział im: Siewcą dobrego ziarna jest Syn Człowieczy.    Polem jest świat, dobrym ziarnem są synowie Królestwa, a chwastem synowie Złego.    Nieprzyjacielem, który posiał chwast, jest diabeł, żniwem jest koniec świata, a żeńcami są aniołowie.    Tak jak zbiera się chwasty i spala w ogniu, tak będzie przy końcu świata.    Syn Człowieczy pośle swoich aniołów i zbiorą z Jego Królestwa wszystko, co powoduje upadek, oraz tych, którzy dopuszczają się bezprawia,    i wrzucą ich do rozpalonego pieca. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.    Wtedy sprawiedliwi zajaśnieją jak słońce w Królestwie swojego Ojca. Kto ma uszy, niechaj słucha! 
Trzy przypowieści
  Królestwo Niebios podobne jest do skarbu ukrytego w ziemi. Znalazł go pewien człowiek i z powrotem ukrył. Uradowany tym idzie, sprzedaje wszystko, co ma i kupuje tę ziemię.    Królestwo Niebios podobne jest również do kupca, poszukującego pięknych pereł.    Gdy znalazł jedną drogocenną perłę, poszedł, sprzedał wszystko, co miał i ją kupił.    Królestwo Niebios podobne jest także do sieci zarzuconej w morze, zagarniającej wszelkiego rodzaju ryby.    Gdy była już pełna, wyciągnęli ją na brzeg, usiedli i dobre zebrali do koszy, a nieprzydatne odrzucili.    Tak będzie przy końcu świata: wyjdą aniołowie, odłączą złych od sprawiedliwych    i wrzucą ich do rozpalonego pieca. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. 
Nowe i stare skarby
  Czy rozumiecie to wszystko? Odpowiedzieli: Tak.    Powiedział więc do nich: Dlatego każdy nauczyciel Prawa, który został uczniem Królestwa Niebios, podobny jest do pana domu, który wydobywa ze swego skarbca rzeczy nowe i stare. 
Nauczanie i brak zrozumienia
Odrzucenie Jezusa w Nazarecie
  Kiedy Jezus skończył te przypowieści, odszedł stamtąd.    Przyszedł w swoje rodzinne strony i tam nauczał w ich synagodze, tak że zdumieni słuchacze pytali: Skąd u Niego taka mądrość i niezwykła moc?    Czy nie jest to syn cieśli? Czy Jego matką nie jest Maria, a Jego braćmi Jakub, Józef, Szymon i Juda?    Czy wszystkie Jego siostry nie są wśród nas? Skąd więc u Niego to wszystko?    I gorszyli się z Jego powodu. Wtedy Jezus powiedział do nich: Tylko w ojczyźnie i w swoim domu prorok nie znajduje uznania.    I nie uczynił tam wielu cudów z powodu ich niedowiarstwa. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

BIBLIA EKUMENICZNA
To jest
Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu
przekład ekumeniczny z języków oryginalnych.
Prawo autorskie © 2018, Towarzystwo Biblijne w Polsce. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Copyright © 2018 by Towarzystwo Biblijne w Polsce. All rights reserved.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible