Literacki Katolicki
Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16

Nowy Testament Popowskiego*

List do Rzymian

Rozdział 2


  Dlatego, ktokolwiek osądzasz, nie możesz wymówić się od winy, bo na siebie wydajesz wyrok za to, za co bliźniego osądzasz, gdyż to samo, choć osądzasz, ty czynisz.    A wiemy, że na tak postępujących naprawdę ciąży wyrok Boży.    Czy myślisz, człowieku osądzający sprawców takich rzeczy, a czyniący to samo, że unikniesz wyroku Bożego?    A może lekceważysz sobie bogactwo dobroci, cierpliwości i wyrozumiałości Boga, nie uznając, że ta Jego dobroć prowadzi cię do nawrócenia?    Przez swoją zatwardziałość i przeciwne nawróceniu serce odkładasz dla siebie gniew na dzień gniewu i objawienia się sprawiedliwego sądu Boga,    który wypłaci każdemu według jego czynów:    tym, którzy wytrwałością w dobrym postępowaniu dążą do chwały, czci i nieśmiertelności — życie wieczne;    tym natomiast po stronie buntu i nie uległym prawdzie, a uległym nieprawości — gniew i oburzenie.    Udręka i ucisk dla duszy każdego, kto zło czyni: dla Judejczyka najpierw, potem dla Hellena:    a chwała, i cześć, i pokój dla każdego, kto czyni dobro: dla Judejczyka najpierw, potem dla Hellena,    bo u Boga nie ma faworyzowania osób.    Którzy zgrzeszyli, nie mając Prawa, także, nie mając Prawa, ulegną zgubie; a którzy pod Prawem zgrzeszyli, na podstawie Prawa zostaną osądzeni,    bo nie słuchacze Prawa są sprawiedliwi przed Bogiem, lecz usprawiedliwienia dostąpią wykonawcy Prawa.    Gdy bowiem poganie, którzy Prawa nie mają, z wrodzonego [wyczucia] spełniają to, co jest w Prawie, to oni, choć Prawa nie mają, dla siebie są Prawem.    Tak wykazują, że treść Prawa wypisana jest w ich sercach. Świadkiem bowiem będzie ich sumienie i rachunki myśli, czy to oskarżających, czy biorących w obronę,    w dniu, w którym Bóg przez Chrystusa Jezusa sądzić będzie ukryte sprawy ludzi, tak jak mówi moja ewangelia.    A skoro ty mienisz się Judejczykiem, skoro nadzieje swoje pokładasz w Prawie, chwalisz się Bogiem,    znasz [Jego] wolę, oceniasz, co takie lub takie, bo pouczany jesteś przez Prawo,    skoro masz przeświadczenie, że jesteś przewodnikiem ślepych, światłem tych, którzy są w ciemności,    wychowawcą nieuświadomionych, nauczycielem głupich, bo masz w Prawie formułę wiedzy i prawdy,    to dlaczego ty, pouczając drugiego, siebie nie pouczasz? Głosząc, by nie kraść, kradniesz?    Mówiąc, by nie cudzołożyć, cudzołożysz? Żywiąc odrazę do bożków, okradasz [ich] świątynie?    Który pysznisz się Prawem, a Boga obrażasz wykroczeniem przeciw Prawu,    jak jest napisane: „Z waszego powodu imię Boga znieważane jest wśród pogan”?    Obrzezanie pomaga, jeśli zachowasz Prawo; lecz jeżeli wykraczasz przeciw Prawu, twoje obrzezanie staje się nieobrzezaniem.    Więc jeśli nieobrzezany zachowuje przepisy Prawa, to czyjego nieobrzezanie nie zostanie mu uznane za obrzezanie?    I taki według przyrodzonych właściwości nieobrzezany, a wypełniający Prawo, będzie sądził ciebie, jako tego, który mimo Pisma i obrzezania wykraczasz przeciw Prawu.    Nie ten bowiem Judejczykiem, kto jest nim na zewnątrz, i nie widoczne na ciele obrzezanie obrzezaniem,    lecz Judejczykiem — ten w ukryciu, i obrzezaniem — to w sercu według Ducha, a nie według litery. Pochwała takiego nie od ludzi, ale od Boga. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible