Uwspółcześniona Biblia Gdańska*

I Księga Kronik
(I Kronik)

Rozdział 11

  Wtedy cały Izrael zebrał się przy Dawidzie w Hebronie, mówiąc: Oto jesteśmy twoją kością i twoim ciałem.    Już przedtem, gdy jeszcze Saul był królem, wyprowadzałeś i wprowadzałeś Izraela. I JAHWE, twój Bóg, powiedział ci: Ty będziesz pasł mój lud Izraela i ty będziesz wodzem nad moim ludem, Izraelem.    Przyszli więc wszyscy starsi Izraela do króla do Hebronu i Dawid zawarł z nimi przymierze w Hebronie przed JAHWE. Namaścili Dawida na króla nad Izraelem zgodnie ze słowem JAHWE, które wypowiedział przez Samuela.    I Dawid wyruszył wraz z całym Izraelem do Jerozolimy, to jest Jebus; mieszkańcami tej ziemi byli Jebusyci.    Wtedy mieszkańcy Jebus powiedzieli do Dawida: Nie wejdziesz tutaj. Dawid jednak zdobył twierdzę Syjon, to jest miasto Dawida.    Potem Dawid powiedział: Kto pierwszy pokona Jebusytów, będzie wodzem i naczelnikiem. Wystąpił więc jako pierwszy Joab, syn Serui, i został wodzem.    I Dawid zamieszkał w twierdzy, dlatego nazwano ją miastem Dawida.    Rozbudował miasto wokoło, od Millo, a Joab odbudował resztę miasta.    A Dawid stawał się coraz potężniejszy, ponieważ JAHWE zastępów był z nim.    Oto naczelnicy spośród dzielnych wojowników, których miał Dawid i którzy dzielnie starali się z nim o jego królestwo wraz z całym Izraelem, aby uczynić go królem zgodnie ze słowem JAHWE o Izraelu.    A oto spis dzielnych wojowników, których miał Dawid: Jaszobeam, syn Chakmoniego, naczelnik dowódców. On to podniósł swoją włócznię przeciw trzystu i pobił ich za jednym razem.    Po nim Eleazar, syn Dodo, Achochita, jeden spośród trzech dzielnych.    Był on z Dawidem w Pas-Dammim, gdzie Filistyni zebrali się do walki. Było tam pole pełne jęczmienia, a lud uciekał przed Filistynami.    I stanęli na środku tego pola, obronili je i pobili Filistynów. Tak dokonał JAHWE wielkiego wybawienia.    A trzej spośród trzydziestu dowódców zeszli po skale do Dawida, do jaskini Adullam, podczas gdy wojsko Filistynów obozowało w dolinie Rafaim.    Dawid bowiem przebywał w tym czasie w miejscu obronnym, a załoga Filistynów znajdowała się wtedy w Betlejem.    Dawid poczuł wówczas pragnienie i powiedział: Oby ktoś dał mi się napić wody ze studni w Betlejem, która jest przy bramie!    Wtedy ci trzej przebili się przez wojsko Filistynów i zaczerpnęli wody ze studni w Betlejem, która jest przy bramie. Zabrali ją i przynieśli do Dawida. Dawid jednak nie chciał jej pić, ale wylał ją na ofiarę dla JAHWE.    I powiedział: Niech JAHWE mnie strzeże od tego, abym miał to uczynić. Czy mam pić krew tych ludzi, którzy narażali swoje życie? Przynieśli bowiem wodę z narażeniem swego życia. I nie chciał jej pić. Tych dzieł dokonali ci trzej najdzielniejsi.    A Abiszaj, brat Joaba, stał na czele tych trzech. On to podniósł swoją włócznię przeciw trzystu i pobił ich, i miał sławę wśród tych trzech.    Wśród tych trzech był on sławniejszy od pozostałych dwóch i był ich dowódcą. Nie dorównał jednak tamtym trzem.    Benajasz, syn Jehojady, syn walecznego męża z Kabseela, który dokonał wielu czynów, zabił dwóch wojowników z Moabu. On też zszedł do jamy i zabił lwa w śnieżnym dniu.    Zabił również Egipcjanina, człowieka o wzroście pięciu łokci. Egipcjanin miał w ręku włócznię, grubą jak wał tkacki. On zaś zszedł do niego z kijem, wyrwał włócznię z ręki Egipcjanina i zabił go jego własną włócznią.    Tego dokonał Benajasz, syn Jehojady, i miał sławę wśród tych trzech dzielnych.    Wśród trzydziestu był on sławny, ale nie dorównał tamtym trzem. I Dawid postawił go na czele swojej straży przybocznej.    Dzielnymi wojownikami wojska byli: Asahel, brat Joaba, Elchanan, syn Dodo z Betlejem;    Szammot z Harodi, Cheles Pelonita;    Ira, syn Ikkesza, Tekoitczyk, Abiezer Anatotczyk;    Sibbekaj Chuszatyta, Ilaj Achochita;    Maharaj Netofatyta, Cheled, syn Baany, Netofatyta;    Itaj, syn Ribaja, z Gibea synów Beniamina, Benajasz Piratończyk;    Churaj z potoków Gaasz, Abiel Arbatczyk;    Azmawet Bacharumczyk, Eliachba Szaalbończyk;    Synowie Chaszema Gisończyka, Jonatan, syn Szagiego, Hararyta;    Achiam, syn Sakara, Hararyta, Elifal, syn Ura;    Chefer Mekeratyta, Achiasz Pelonita;    Chesro Karmelita, Naaraj, syn Ezbaja;    Joel, brat Natana, Mibchar, syn Hagriego;    Selek Ammonita, Nacharaj Berotczyk, giermek Joaba, syna Serui;    Ira Jitryta, Gareb Jitryta;    Uriasz Chetyta, Zabad, syn Achlaja;    Adina, syn Szizy, Rubenita, naczelnik Rubenitów, a wraz z nim trzydziestu;    Chanan, syn Maaki, Joszafat Mitnita;    Uziasz Aszteratczyk, Szama i Jejel, synowie Chotamy Aroerczyka;    Jediael, syn Szimriego, i jego brat Jocha, Tizyta;    Eliel Machawita, Jeribaj i Joszawiasz, synowie Elnaama, Jitma Moabita;    Eliel, Obed i Jaasiel Mezobata. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Updated Gdansk Bible – UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA
Copyright © 2018 Fundacja Wrota Nadziei. Released under the Creative Commons Attribution No Derivatives License 4.0.
eBible.org
Polish — Polski

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible