I JHWH pobił Kuszytów wobec Asy i wobec Judy – i Kuszyci zaczęli uciekać.

Wtedy Asa zawołał do PANA, swego Boga, i powiedział: PANIE, ty nie potrzebujesz wielu, aby uratować tego, który nie ma siły. Ratuj nas, PANIE, nasz Boże, gdyż na tobie polegamy i w twoje imię idziemy przeciwko temu mnóstwu. Ty jesteś PANEM, naszym Bogiem. Niech człowiek nie zyska przewagi nad tobą.

I wzywał PANA Boga, i rzekł: PANIE, nie masz u ciebie żadnej różności, jeśli w trosze ratujesz albo w wielu: ratujże nas, PANIE Boże nasz, abowiem w tobie a w imieniu twoim mając ufanie, wyszliśmy przeciwko mnóstwu temu. PANIE, ty jesteś Bóg nasz, niechże nie przemaga człowiek przeciw tobie!

Wtedy to wezwał Asa Pana, Boga swego, i rzekł: Panie, nie ma Tobie równego, by przyjść z pomocą [w walce] między potężnym a pozbawionym siły. Wesprzyj nas, Panie, Boże nasz, bo Tobie ufamy i w Twoim imieniu wystąpiliśmy przeciwko temu mnóstwu. Panie, Ty jesteś naszym Bogiem. Nie daj się zwyciężyć nikomu!

Pan pobił tedy Kuszytów wobec Asy i wobec Judejczyków, i Kuszyci zaczęli uciekać,

PAN rozgromił Kuszytów przed Asą i Judejczykami. I Kuszyci rzucili się do ucieczki.

I rozgromił Jahwe Kuszytów zmagających się z Asą i Judą, tak że ci podali tyły.

Wtedy Asa zawołał do WIEKUISTEGO, swojego Boga, mówiąc: O WIEKUISTY! Nie potrzebujesz wielu, abyś ratował tego, kto nie ma potęgi. Ratuj WIEKUISTY, nasz Boże, ponieważ polegamy na Tobie, i w Twe Imię idziemy przeciwko temu mnóstwu. Ty jesteś WIEKUISTY, nasz Bóg; nie powstrzymuj się przeciw śmiertelnym ludziom.

I Asa począł wołać do Jehowy, swego Boga, mówiąc: ”Jehowo, jeśli chodzi o udzielenie pomocy, nie ma dla ciebie znaczenia, czy są liczni, czy bezsilni. Pomóż nam, Jehowo, nasz Boże, gdyż to na tobie się opieramy i w twoim imieniu wyszliśmy przeciwko temu tłumowi. Jehowo, ty jesteś naszym Bogiem. Niechaj śmiertelnik nie zachowa siły przeciwko tobie”.