Zarzynający cielca (ludzie) bijący człowieka, ofiarujący owcę (ludzie) łamiący kark* psu, wnoszący ofiarę z pokarmów (i) krew świni, ofiarujący ku pamięci kadzidło (ludzie) błogosławiący bóstwo** – jak oni wybrali swe drogi i ich dusza lubuje się w obrzydliwościach,***[*20 13:13; 20 34:20; 50 21:1-9][**bóstwo, אָוֶן (’awen) : bezwartościową rzecz.][***290 1:10-17; 300 7:21-23]

Ci zaś, którzy składają w ofierze cielce, a niszczą człowieka, ofiarują owcę, a łamią kark psu, wnoszą ofiarę z pokarmów, a jednocześnie krew świni, przypominają się ofiarą z kadzidła, a wysławiają martwe bóstwa[390] — ci już wybrali swoje drogi i pokochali swe ohydztwa.

Ten, kto zabija wołu na ofiarę, to jakby zabił człowieka; kto zabija na ofiarę barana, to jakby ściął psu głowę; kto przynosi ofiarę, to jakby ofiarował krew świni; kto pali kadzidło, to jakby błogosławił bożkowi. Lecz jak oni wybrali sobie swoje drogi i ich dusza ma upodobanie w obrzydliwościach;

Inaczej ten, kto zabija wołu na ofiarę, jakoby zabił człowieka; kto zabija na ofiarę bydlątko, jakoby psa ściął; kto ofiaruje ofiarę suchą, jakoby krew świnią ofiarował; kto kadzi kadzidłem, jakoby bałwanowi błogosławił. A jako oni sobie obrali drogi swoje, i w obrzydliwościach swoich kochała się dusza ich.

Kto ofiaruje wołu, jako kto by zabił człowieka; kto zabija bydlę, jakoby psu mózg wyjął; kto ofiaruje obiatę, jakoby krew świnią ofiarował; kto wspomina kadzidło, jakoby też bałwanowi błogosławił. To wszytko obrali na drogach swoich, a w brzydliwościach swych kochała się dusza ich.

Jest taki, co zabija w ofierze wołu, a morduje człowieka; ofiaruje barana, a psu łeb ukręca; składa ofiarę pokarmową, ale też z krwi wieprza; pali kadzidło, ale czci bóstwo nieprawe. Podobnie jak oni obrali sobie drogi i dusze ich upodobały sobie obrzydłych bożków,

Kto zarzyna na ofiarę wołu, a zarazem jest mordercą ludzi, kto ofiaruje owcę, a zarazem łamie kark psu, kto składa ofiarę z pokarmów, a zarazem rozlewa krew świni, kto spala kadzidło, a zarazem czci bałwana - ci obrali sobie swoje drogi i ich dusza ma upodobanie w ohydach.

Co zaś do tych, którzy składają w ofierze wołu i zabijają człowieka, poświęcają owcę i psa ofiarują, przynoszą krew wieprza jako ofiarę pokarmową, palą kadzidło i oddają cześć fałszywym bogom, tak jak oni wybrali własne drogi i znajdują upodobanie w swoich obrzydliwościach,

Zabija się w ofierze wołu, a morduje się też człowieka; składa się ofiarę z owcy, a dławi się i psa; przynosi się dary ofiarne, ale także krew wieprza; pali się kadzidło, a korzy się przed bożkiem. Lecz jak oni obrali swe drogi i lubują się w obrzydliwościach,

Ten zarzyna byka ów morduje człowieka, ten ofiaruje baranka ów ścina psa, ten przynosi ofiarę ślubu ów ofiaruje krew wieprza, ten kadzi tymiankiem – ów korzy się przed bałwanami. Ale jak oni wybrali sobie ich drogi i w ich ohydach znalazła upodobanie ich dusza –

”Kto zarzyna byka, jest jak ten, kto zabija mężczyznę. Kto składa w ofierze owcę, jest jak ten, kto łamie kark psu. Kto ofiarowuje dar – jak ten, kto ofiarowuje krew świni! Kto ku przypomnieniu składa wonną żywicę, jest jak ten, kto błogosławi magicznymi zaklęciami. Oni też wybrali własne drogi i w ich obrzydliwościach ma upodobanie ich dusza.