Nowa Biblia Gdańska*

Księga Przysłów

Rozdział 29

  Człowiek napominany, a krnąbrny, będzie nagle zniszczony i to już nieuleczalnie.    Gdy mnożą się sprawiedliwi – lud się cieszy; a kiedy panuje niegodziwy – lud wzdycha.    Kto miłuje mądrość – sprawia radość swojemu ojcu; a kto się ugania za nierządnicami – trwoni mienie.    Król utwierdza kraj sprawiedliwością; a kto mnoży podatki – ten go niszczy.    Człowiek, który schlebia swojemu bliźniemu – rozpościera sieć przed jego stopami.    W występku niecnego człowieka kryją się sidła dla niego; a sprawiedliwy może się weselić i radować.    Sprawiedliwy zapoznaje się ze sprawą biednych; niegodziwy nie zasięga o tym wiadomości.    Mężowie szyderstwa rozdmuchują w mieście namiętności; jednak mędrcy uśmierzają rozjątrzenie.    Gdy spór toczy mędrzec z głupcem, czy ten się gniewa, czy śmieje – nie daje spokoju.    Ludzie żądni krwi nienawidzą uczciwego; a prawi troszczą się o jego życie.    Głupiec wyrzuca cały swój gniew; lecz mędrzec umie go uciszyć powolnością.    Kiedy władca zwraca uwagę na słowa kłamstwa – wszyscy jego słudzy stają się niegodziwi.    Biedny i wyzyskiwacz się stykają; oczy obydwu oświeca WIEKUISTY.    Król, który biednym wiernie wymierza sprawiedliwość – tego tron ostoi się na długi czas.    Rózga i napomnienie daje mądrość, a rozpasany chłopiec hańbi swoją matkę.    Kiedy mnożą się niegodziwi – mnoży się występek; lecz sprawiedliwi ujrzą ich upadek.    Karć twojego syna, a użyczy ci pokoju oraz da rozkosz twojej duszy.    Lud rozprzęga się w braku proroctwa; ale szczęśliwy ten, co przestrzega Prawa.    Sługa nie daje się poprawić słowami, bo chociaż je zrozumie – nie zastosuje się do nich.    Jeśli zobaczysz człowieka porywczego w swych słowach – oto więcej nadziei dla głupca, niż dla niego.    Jeśli ktoś rozpieszcza od młodości swojego sługę – to ten stanie się ostatecznie darmozjadem.    Człowiek pochopny do gniewu wznieca swary, a zapalczywy dopuszcza się wielu występków.    Duma człowieka go poniży, lecz pokorny dostąpi chwały.    Kto otrzymuje udział od złodzieja – nienawidzi własnego życia; słyszy on klątwę – ale go nie wyjawia.    Strach przed ludźmi prowadzi do zguby; lecz kto zaufał WIEKUISTEMU – ten znajdzie obronę.    Wielu szuka oblicza władcy, ale sąd każdego przychodzi od WIEKUISTEGO.    Zgrozą dla sprawiedliwych jest człowiek bezprawia, a zgrozą dla niegodziwca – ten, który postępuje poprawnie. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Nowa Biblia Gdańska

przekład

Śląskiego Towarzystwa Biblijnego

2012

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible