Literacki

Biblia Gdańska*

List Jakuba

Autor:
Jakub, brat Pański.
Czas:
Ok. 47-49 r. po Chr.
Miejsce:
Jerozolima.
Cel:
Przekazanie podstawowych zasad wiary i życia we wspólnocie kościoła oraz w społeczeństwie.
Temat:
Wiara bez uczynków jest martwa.


* Opis księgi w pierwszej kolejności przygotowywany jest na bazie informacji z "Biblia Gdańska". Jeżeli przekład nie zawiera takich informacji, to opis księgi redagowany jest na podstawie wstępów do Przekładu Dosłownego SNP EIB.

Rozdział 1


  Jakób, sługa Boży i Pana Jezusa Chrystusa, dwunastu pokoleniom, które są w rozproszeniu, zdrowia życzy.    Za największą radość miejcie, bracia moi! gdy w rozmaite pokusy wpadacie,    Wiedząc, iż doświadczenie wiary waszej sprawuje cierpliwość;    A cierpliwość niech ma doskonały uczynek, żebyście byli doskonali i zupełni, którym by na niczem nie schodziło.    A jeźli komu z was schodzi na mądrości, niech prosi u Boga, który ją szczerze wszystkim daje, a nie wymawia; i będzie mu dana.    Ale niech prosi z wiarą, nic nie wątpiąc; albowiem kto wątpi, jest podobny wałowi morskiemu, który od wiatru pędzony i miotany bywa.    Bo niechaj nie mniema ten człowiek, aby co miał wziąć od Pana.    Mąż umysłu dwoistego jest niestateczny we wszystkich drogach swoich.    A niech się chlubi brat niskiego stanu w wywyższeniu swojem,    A bogaty w poniżeniu swojem; bo jako kwiat trawy przeminie.    Albowiem jako słońce, kiedy weszło z gorącością, ususzyło trawę, a kwiat jej opadł i zginęła ona śliczność kształtu jego, tak i bogaty w drogach swoich uwiędnie.    Błogosławiony mąż, który znosi pokuszenie; bo gdy będzie doświadczony, weźmie koronę żywota, którą obiecał Pan tym, którzy go miłują.    Żaden, gdy bywa kuszony, niech nie mówi: Od Boga kuszony bywam; bo Bóg nie może kuszony być we złem, a sam nikogo nie kusi.    Ale każdy bywa kuszony, gdy od swoich własnych pożądliwości bywa pociągniony i przynęcony.    Zatem pożądliwość począwszy, rodzi grzech, a grzech będąc wykonany, rodzi śmierć.    Nie błądźcież, bracia moi mili!    Wszelki datek dobry i wszelki dar doskonały z góry jest, zstępujący od Ojca światłości, u którego nie masz odmiany, ani zaćmienia na wstecz się wracającego.    Który, przeto że chciał, porodził nas słowem prawdy ku temu, żebyśmy byli niejakiemi pierwiastkami stworzenia jego.    A tak, bracia moi mili! niech będzie każdy człowiek prędki ku słuchaniu, ale nierychły ku mówieniu i nierychły ku gniewowi.    Bo gniew męża nie sprawuje sprawiedliwości Bożej.    A tak odrzuciwszy wszelakie plugastwo i zbytek złości, z cichością przyjmijcie słowo wszczepione, które może zbawić dusze wasze.    A bądźcie czynicielami słowa, a nie słuchaczami tylko, oszukiwającymi samych siebie.    Albowiem jeźli kto jest słuchaczem słowa a nie czynicielem, ten podobny jest mężowi przypatrującemu się obliczu narodzenia swego we zwierciadle;    Bo samego siebie obejrzał i odszedł, a wnet zapomniał, jakim był.    Ale kto by wejrzał w on doskonały zakon wolności i zostawałby w nim, ten nie będąc słuchaczem zapamiętliwym, ale czynicielem uczynku, ten błogosławionym będzie w uczynku swoim.    Jeźli kto między wami zda się być nabożnym, nie kiełznając języka swego, ale zwodząc serce swe, tego nabożeństwo próżne jest.    Nabożeństwo czyste i niepokalane u Boga i Ojca to jest: Nawiedzać sieroty i wdowy w ucisku ich i zachować samego siebie niepokalanym od świata. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia gdańska – przekład Pisma Świętego na język polski z roku 1632 dokonany wspólnie przez braci czeskich i kalwinistów. Jedno z najpopularniejszych polskich tłumaczeń protestanckich.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible