Literacki

Biblia Warszawska*

Księga Psalmów

Psalm 91

Pod osłoną Najwyższego
  Kto mieszka pod osłoną Najwyższego, Kto przebywa w cieniu Wszechmocnego,    Ten mówi do Pana: Ucieczko moja i twierdzo moja, Boże mój, któremu ufam.    Bo On wybawi cię z sidła ptasznika I od zgubnej zarazy.    Piórami swymi okryje cię. I pod skrzydłami jego znajdziesz schronienie. Wierność jego jest tarczą i puklerzem.    Nie ulękniesz się strachu nocnego Ani strzały lecącej za dnia,    Ani zarazy, która grasuje w ciemności, Ani moru, który poraża w południe.    Chociaż padnie u boku twego tysiąc, A dziesięć tysięcy po prawicy twojej, Ciebie to jednak nie dotknie.    Owszem, na własne oczy ujrzysz I będziesz oglądał odpłatę na bezbożnych.    Dlatego, że Pan jest ucieczką twoją, Najwyższego zaś uczyniłeś ostoją swoją,    Nie dosięgnie cię nic złego I plaga nie zbliży się do namiotu twego,    Albowiem aniołom swoim polecił, Aby cię strzegli na wszystkich drogach twoich.    Na rękach nosić cię będą, Byś nie uraził o kamień nogi swojej.    Będziesz stąpał po lwie i po żmii, Lwiątko i potwora rozdepczesz.    Ponieważ mnie umiłował, wyratuję go, Wywyższę go, bo zna imię moje.    Wzywać mnie będzie, a Ja go wysłucham, Będę z nim w niedoli, Wyrwę go i czcią obdarzę,    Długim życiem nasycę go I ukażę mu zbawienie moje. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

© Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa, 1975

aktualizacja modułu: 2020-07-01

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible