Literacki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150

Biblia Warszawska*

Księga Psalmów

Psalm 77

Pociecha ze wspomnień chlubnej przeszłości
  Przewodnikowi chóru. Według Jedutuna. Psalm Asafowy.    Głośno wołam do Boga i krzyczę, Głośno wołam do Boga, aby mnie usłyszał.    Szukam Pana w dniu mej niedoli, Ręka moja jest wyciągnięta w nocy i nie mdleje. Dusza moja nie chce przyjąć pocieszenia.    Gdy wspominam o Bogu, jęczę, Gdy rozmyślam, duch mój omdlewa. Sela.    Trzymałeś otwarte powieki oczu moich, abym nie spał, Byłem zaniepokojony, tak iż nie mogłem mówić.    Przywodzę na pamięć dni dawne, Wspominam lata odległe.    Rozważam w nocy w sercu, Rozmyślam i duch mój docieka:    Czy Pan na wieki odrzuca I nigdy już nie okaże łaski?    Czy ustała na zawsze łaska jego? Czy cofnięta została obietnica jego na wieki?    Czy Bóg zapomniał litości, Czy w gniewie stłumił miłosierdzie swoje? Sela.    I rzekłem: To sprawia mi boleść, Że prawica Najwyższego jest zmienna.    Wspominam dzieła Pańskie, Zaiste, wspominam twoje dawne cuda.    Rozpamiętuję wszystkie dzieła twoje I rozważam czyny twoje.    Boże, święta jest droga twoja! Któryż bóg jest tak wielki jak Bóg?    Tyś Bogiem, który czyni cuda; Dałeś poznać narodom moc swoją.    Odkupiłeś ramieniem swoim lud swój, Synów Jakuba i Józefa. Sela.    Ujrzały cię wody, o Boże, Ujrzały cię wody i zadrżały: Tak, wzburzyły się głębiny.    Obłoki spłynęły wodą, Chmury odezwały się grzmotem, A pioruny twoje latały.    Rozległ się grzmot twój jak turkot kół, Błyskawice oświetliły świat, Ziemia zadrżała i zatrzęsła się.    Droga twoja wiodła przez morze, A ścieżki twoje przez wielkie wody, Lecz nie było widać śladów stóp twoich.    Prowadziłeś lud swój jak stado ręką Mojżesza i Aarona. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

© Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa, 1975

aktualizacja modułu: 2020-07-01

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible