Literacki Katolicki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42

Biblia Jakuba Wujka*

Księga Hioba
(Księga Ijoba)

Rozdział 33

  Słuchaj tedy, Jobie, wymów moich a przyjmi do uszu wszystkie mowy moje.    Otom otworzył usta moje, niech mówi język mój w podniebieniu moim.    Z szczerego serca mego mowy moje a czyste zdanie wargi moje mówić będą.    Duch Boży uczynił mię i natchnienie Wszechmocnego ożywiło mię.    Możeszli, odpowiedz mi, a stań przeciwko twarzy mojej.    Oto i mnie, jako i ciebie, Bóg uczynił i z tegoż błota jam też jest utworzon.    Wszakże dziw mój niechaj cię nie straszy a wymowa moja niech ci nie będzie ciężka.    Mówiłeś tedy w uszy moje i słyszałem głos słów twoich:    Jestem ja czysty i bez grzechu, niepokalany i nie masz we mnie nieprawości.    Iż wynalazł na mię żałoby, przetoż miał mię za nieprzyjaciela sobie.    Wsadził w pęta nogi moje, przestrzegał wszytkich szcieżek moich.    To tedy jest, w czymeś nie jest usprawiedliwiony; odpowiem ci, że więtszy jest Bóg niżli człowiek.    Spierasz się przeciwko niemu, żeć nie na wszytkie słowa odpowiedział?    Raz ci mówi Bóg, a drugi raz tegoż nie powtarza.    Przez sen w widzeniu nocnym, gdy przypada twardy sen na ludzie i śpią na łóżku,    tedy otwarza uszy mężów a ćwicząc je naucza karności,    aby odwiódł człowieka od tego, co czyni, i wybawił go od pychy,    wyrywając duszę jego od skażenia a żywot jego, aby nie przyszedł na miecz.    Karze też boleścią na łożu i wszystkie kości jego wysusza.    Brzydki mu się zstaje w żywocie jego chleb i duszy jego - jedło pierwej pożądane.    Wyschnie ciało jego i kości, które okryte były, odkryją się.    Przybliżyła się ku skażeniu dusza jego a żywot jego do śmiertelnych.    Będzieli zań Anjoł mówił jeden z tysięcy, aby opowiedział człowieczą sprawiedliwość,    smiłuje się nad nim i rzecze: Wybaw go, aby nie zstąpił do skażenia: nalazłem, w czym mu mam być miłościw.    Wyniszczało ciało jego od karania, niech się wróci do dni młodzieństwa swego.    Będzie się modlił Bogu i ubłagany mu będzie, i ogląda oblicze jego z weselem, i odda człowiekowi sprawiedliwość jego.    Wejźrzy na ludzie i rzecze: Zgrzeszyłem i prawdziwiem wykroczył, a jakom był godzien, nie odniosłem.    Wybawił duszę swoję, aby nie szła na zatracenie, ale żywiąc światłość widziała.    Oto wszytko to Bóg sprawuje po trzykroć na każdym,    aby odwiódł dusze ich od skażenia, a oświecił światłością żywiących.    Obaczże, Jobie, a słuchaj mię, a milcz, gdy ja mówię.    A jeśli masz co mówić, odpowiedz mi, mów: bo chcę, abyś się okazał sprawiedliwym.    Ale jeśli nie masz, słuchajże mię, milcz, a nauczę cię mądrości. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible