Biblia Jakuba Wujka*

Księga Sędziów

Autor:
Nieznany (bywa przypisywana Samuelowi).
Czas:
(1) Opisywanych wydarzeń: ok. 1366-1104 r. p. Chr., tj. od śmierci Jozuego do rozpoczęcia działalności przez Samuela (Joz 24:29; 1Krl 6:1); (2) mniejszejednostki literackie mogły powstać w czasach przed 1003 r. p. Chr., tj. zdobyciem Jerozolimy przez Dawida (Sdz 1:21); późniejsze redakcje mogły trwać do czasów Ezdrasza, tj. 430 r. p. Chr. (Sdz 18:30).
Miejsce:
Kanaan.
Cel:
Uzasadnienie powstania monarchii oraz ukazanie, jak na przestrzeni dziejów człowiek nie potrafił wykorzystać danych mu przez Boga obietnic i możliwości.
Temat:
Boża wierność obietnicom i ludzka nieumiejętność ich wykorzystania.


* Opis księgi zredagowany na bazie wstępów do Przekładu Dosłownego SNP EIB.

Rozdział 1

  Po śmierci Jozuego radzili się synowie Izraelowi JAHWE, mówiąc: Kto pójdzie przed nami przeciw Chananejczykowi, a będzie hetmanem wojny?    I rzekł JAHWE: Juda pójdzie: otom dał ziemię w ręce jego.    I rzekł Juda Symeonowi, bratu swemu: Pódź ze mną do działu mego a walcz przeciw Chananejczykowi, że ja też pójdę z tobą do działu twego. I poszedł z nim Symeon.    I wyciągnął Juda i dał JAHWE Chananejczyka i Ferezejczyka w ręce ich, i pobili w Bezek dziesięć tysięcy mężów.    I naleźli Adonibezeka w Bezek i walczyli przeciw jemu, i porazili Chananejczyka i Ferezejczyka.    A Adonibezek uciekł, którego dogoniwszy pojmali, obciąwszy końce rąk i nóg jego.    I rzekł Adonibezek: Siedmdziesiąt królów z obciętemi końcami rąk i nóg zbierali pod stołem moim odrobiny pokarmów: jakom czynił, tak mi Bóg oddał; i przywiedli go do Jeruzalem, i tam umarł.    Dobywając tedy synowie Juda Jeruzalem, wzięli je i porazili je paszczeką miecza, dawszy na spalenie wszystko miasto.    A potym wyszedszy, walczyli przeciw Chananejczykowi, który mieszkał na górach i na południe, i na polach.    I wyciągnąwszy Juda przeciw Chananejczykowi, który mieszkał w Hebron (którego imię z staradawna było Kariat Arbe), zabił Sesai i Ahiman i Tolmai,    a zonąd poszedszy, ruszył się ku obywatelom Dabir, którego imię stare było Kariat Sefer, to jest Miasto Nauk.    I rzekł Kaleb: Kto by dobył Kariat Sefer i spustoszył ji, dam mu Akszę, córkę moję, za żonę.    A gdy go dobył Otoniel, syn Cenez, brat Kalebów mniejszy, dał mu Akszę, córkę swą, za żonę.    Którą jadącą w drodze upominał mąż jej, aby prosiła u ojca swego pola. Która, gdy wzdychała siedząc na ośle, rzekł jej Kaleb: Cóż ci?    A ona odpowiedziała: Daj mi błogosławieństwo; ponieważeś mi dał suchą ziemię, daj i oblaną wodami. I dał jej Kaleb mokrą ziemię wyższą i niższą.    A synowie Cinesa, powinnego Mojżeszowego, wyszli z miasta Palm z synmi Juda w puszczą działu jego, która jest na południe Arad, i mieszkali z nim.    I poszedł Juda z Symeonem, bratem swym, i porazili Chananejczyka, który mieszkał w Sefaad, i zabili go. I nazwano imię miasta onego Horma, to jest przeklęctwo.    Wziął też Juda Gazę z granicami jej i Askalon, i Akkaron z ich granicami.    I był JAHWE z Judą, i posiadł podgórze: i nie mógł wygładzić mieszkających w dolinie, iż mieli dosyć wozów kosistych.    I dali Kalebowi Hebron, jako mówił Mojżesz; który wygładził z niego trzech synów Enak.    Lecz Jebuzejczyka obywatela Jeruzalem nie wygładzili synowie Beniamin. I mieszkał Jebuzejczyk z synmi Beniamin w Jeruzalem aż do dnia dzisiejszego.    Dom też Jozefów udał się do Betel i był JAHWE z nimi.    Bo gdy obiegli miasto, które pierwej zwano Luza,    ujrzeli człowieka wychodzącego z miasta i rzekli do niego: Ukaż nam weszcie do miasta, a uczynimy z tobą miłosierdzie.    Który gdy im ukazał, porazili miasto paszczeką miecza, a onego człowieka i wszytek ród jego puścili.    Który puszczony szedł do ziemie Hettim i zbudował tam miasto, i nazwał je Luzą, które tak zową aż do dnia dzisiejszego.    Manasses też nie wygładził Betsan i Tanak ze wsiami ich i obywatelów Dor i Jeblaam, i Mageddo, ze wsiami ich, i począł Chananejczyk mieszkać z nimi.    Ale potym, gdy się zmocnił Izrael, uczynił je hołdownikami, a wygładzić nie chciał.    Efraim też nie wybił Chananejczyka, który mieszkał w Gazer, ale mieszkał z nim.    Zabulon nie wytracił obywatelów Cetron i Naalol, ale mieszkał Chananejczyk w pośrzodku jego i stał mu się hołdownikiem.    Aser też nie wygładził obywatelów Akcho i Sydonu, Ahalab i Achasib, i Helba, i Afek, i Rohob;    i mieszkał w pośrzodku Chananejczyka, obywatela onej ziemie, ani go zabił.    Neftali też nie wygładził obywatelów Betsames i Betanat i mieszkał między Chananejczykiem, obywatelem ziemie, i byli mu Betsamitowie i Betanitowie hołdownicy.    I ścisnął Amorejczyk syny Danowe na górze ani im dał miejsca, aby zeszli na równinę;    I mieszkał na górze Hares, co się wykłada skorupiany, w Ajalon i w Salebim. I stała się ciężka ręka domu Jozefowego, i stał mu się hołdownikiem.    A była granica Amorejczyka od wstępu Skorpiona, skała i wyższe miejsca. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible