Literacki Katolicki

Biblia Jakuba Wujka*

List do Efezjan

Rozdział 5

  Bądźcież tedy naszladowcami Bożymi jako synowie namilszy    a chodźcie w miłości, jako i Chrystus umiłował nas i wydał samego siebie za nas obiatą i ofiarą Bogu na wonność wdzięczności.    A porubstwo i wszelka nieczystość abo łakomstwo niechaj nie będzie ani pomieniono między wami, jako świętym przystoi;    abo sprosność, abo głupia mowa, abo żartowanie, które do rzeczy nie należy, ale raczej dziękowanie.    Bo to wiedzcie, rozumiejąc, iż wszelki porubca abo nieczysty, abo łakomiec (co jest bałwochwalstwo) nie ma dziedzictwa w królestwie Chrystusowym i Bożym.    Niechaj was nikt nie zwodzi próżnemi słowy, abowiem dlategoć przychodzi gniew Boży na syny niewierności.    Nie bądźcież tedy uczestnikami ich.    Abowiemeście byli niekiedy ciemnością, lecz teraz światłością w Panu. Jako synowie światłości chodźcie,    bo owoc światłości jest we wszelakiej dobrotliwości i sprawiedliwości, i prawdzie,    doświadczając, co jest wdzięcznego Bogu,    a nie spółkujcie z uczynkami niepożytecznemi ciemności, ale raczej strofujcie.    Abowiem co się od nich potajemnie dzieje, sromota i powiadać.    A wszytko, co bywa strofowano, od światłości bywa objawiono. Bo wszytko, co objawiono bywa, jest światło.    Dlatego mówi: Wstań, który śpisz, i powstań z martwych, a oświeci cię Chrystus!    Patrzecież tedy, bracia, jakobyście ostrożnie chodzili, nie jako niemądrzy, ale jako mądrzy,    czas odkupując, iż dni złe są.    A przetoż nie bądźcie nieroztropnymi, ale rozumiejącymi, która jest wola Boża.    A nie upijajcie się winem, w którym jest nieczystota, ale bądźcie napełnieni Duchem świętym,    rozmawiając sobie w Psalmiech i w pieśniach, i w śpiewaniach duchowych, śpiewając i grając w sercach waszych Panu,    dziękując zawsze za wszytko w imię Pana naszego Jezusa Chrystusa Bogu i Ojcu,    będąc poddanymi jedni drugim w bojaźni Chrystusowej.    Żony niechaj będą poddane mężom swym jako Panu,    abowiem mąż jest głową żony, jako Chrystus jest głową kościoła: On zbawicielem ciała jego.    Ale jako kościół poddany jest Chrystusowi, tak też żony swoim mężom we wszytkim.    Mężowie, miłujcie żony wasze, jako i Chrystus umiłował kościół i samego siebie wydał zań,    aby ji poświęcił, oczyściwszy ji omyciem wody w słowie żywota,    aby sam sobie wystawił kościół chwalebny, nie mający zmazy abo zmarsku, abo czego takowego: ale iżby był święty i niepokalany.    Tak i mężowie mają miłować żony swoje jako swoje ciała. Kto miłuje żonę swoję, samego siebie miłuje.    Abowiem nigdy żaden ciała swego nie miał w nienawiści, ale je wychowywa i ogrzewa, jako i Chrystus kościół,    bo jesteśmy członkami ciała jego z ciała jego i z kości jego.    Dlatego opuści człowiek ojca i matkę swoję i złączy się z żoną swoją, i będą dwoje w jednym ciele.    Sakrament to wielki jest: a ja mówię w Chrystusie i w kościele.    Wszakże i każdy z was z osobna niechaj miłuje żonę swoję jako siebie samego, a żona niech się boi męża swego. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible