Literacki Katolicki

Biblia Jakuba Wujka*

Objawienie Jana
(Apokalipsa św. Jana)

Autor:
Apostoł Jan.
Czas:
95 r. po Chr.
Miejsce:
Wyspa Patmos (na Morzu Egejskim).
Cel:
Poinformowanie wierzących o przyszłych dziejach świata i Kościoła oraz zachęcenie ich przez to do trwania w wierze.
Temat:
Jezus Chrystus początkiem i końcem dziejów świata.


* Opis księgi w pierwszej kolejności przygotowywany jest na bazie informacji z "Biblia Jakuba Wujka". Jeżeli przekład nie zawiera takich informacji, to opis księgi redagowany jest na podstawie wstępów do Przekładu Dosłownego SNP EIB.

Rozdział 1


  Objawienie Jezusa Chrystusa, które jemu dał Bóg, aby objawił sługom swym, co się ma dziać wrychle, i oznajmił, posławszy przez anioła swojego słudze swemu Janowi,    który świadectwo wydał słowu Bożemu i świadectwo Jezusa Chrystusa, cokolwiek widział.    Błogosławiony, który czyta i słucha słów proroctwa tego, i zachowywa to, co w nim jest napisano: abowiem czas jest blisko.    Jan siedmi kościołom, które są w Azyjej. Łaska wam i pokój od tego, który jest, i który był, i który przydzie, i od siedmi duchów, którzy są przed oblicznością stolice jego,    i od Jezusa Chrystusa, który jest wierny świadek, pierworodny umarłych i książę królów ziemie, który nas umiłował i omył nas z grzechów naszych we krwi swojej,    i uczynił nas królestwem i kapłany Bogu i Ojcu swemu: jemu chwała i władza na wieki wieków. Amen.    Oto idzie z obłokami i ujźrzy go wszelkie oko, i którzy go przebili, i bić się będą dla niego wszytkie pokolenia ziemie. Tak, Amen.    Jam jest Alfa i Omega, początek i koniec, mówi Pan Bóg, który jest, i który był, i który przydzie: wszechmogący.    Ja Jan, brat wasz i uczesnik ucisku, i w królestwie, i w cierpliwości w Chrystusie Jezusie, byłem na wyspie, którą zową Patmos, dla słowa Bożego i świadectwa Jezusa.    Byłem w duchu w dzień Pański i słyszałem głos za sobą wielki jako trąby    mówiącej: Co widzisz, napisz w księgi i pośli siedmi kościołom, które są w Azyjej: Efezowi i Smyrnie, i Pergamowi, i Tiatyrze, i Sardowi, i Filadelfijej, i Laodycyjej.    I obróciłem się, abym obaczył głos, który mówił ze mną. A obróciwszy się, ujźrzałem siedm lichtarzów złotych,    a w pośrzodku siedmi lichtarzów złotych podobnego Synowi człowieczemu, obleczonego w długą szatę i przepasanego u piersi pasem złotym,    a głowa jego i włosy były białe jako wełna biała i jako śnieg, a oczy jego jako płomień ognia,    a nogi jego podobne mosiądzowi, jakoby w piecu rozpalonemu, a głos jego jako głos wiela wód,    a miał w swej prawej ręce siedm gwiazd, a z ust jego miecz z obu stron ostry wychodził, a oblicze jego jako słońce świeci w swej mocy.    A gdym go ujźrzał, upadłem do nóg jego jako martwy. I włożył prawą rękę swoję na mię, mówiąc: Nie bój się: Jam jest pierwszy i ostateczny,    i żywy; i byłem umarły, a oto jestem żywiący na wieki wieków i mam klucze śmierci i piekła.    Napisz tedy, coś widział, i co jest, i co się dziać ma na potym.    Tajemnicę siedmi gwiazd, któreś widział w prawej ręce mojej i siedm lichtarzów złotych. Siedm gwiazd są aniołowie siedmi kościołów, a siedm lichtarzów są siedm kościołów. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible