Biblia Jakuba Wujka*

Księga Przysłów

Rozdział 13

  Syn mądry - nauka ojcowska, a który jest naśmiewca, nie słucha, kiedy go strofują.    Z owocu ust swoich człowiek będzie nasycon dobrami, ale dusza przestępców złośliwa.    Kto strzeże ust swoich, strzeże dusze swojej, lecz kto nierozmyślny jest ku mówieniu, poczuje szkody.    Chce i nie chce leniwiec, a dusza robiących utyje.    Słowem kłamliwym będzie się brzydził sprawiedliwy, lecz niezbożnik zawstydza i zawstydzon będzie.    Sprawiedliwość strzeże drogi niewinnego, lecz niezbożność podchodzi grzesznika.    Jest jakoby bogaty, choć nic nie ma, a jest jakoby ubogi, choć ma wiele bogactw.    Okup dusze męża, bogactwa jego, lecz ubogi nie odnosi łajania.    Światłość sprawiedliwych uwesela, ale świeca niezbożnych zagaśnie.    Między pysznymi zawsze są swary, a którzy wszytko czynią z poradą, rządzą się mądrością.    Majętność prędko nabyta umniejszy się, a która po lekku bywa ręką zgromadzona, rozmnoży się.    Nadzieja, która się odwłóczy, trapi duszę, drzewo żywota pożądanie wypełnione.    Kto uwłacza rzeczy jakiej, sam się na przyszły czas obowięzuje, a kto się boi przykazania, w pokoju będzie mieszkał. Dusze zdradliwe błądzą w grzechach, ale sprawiedliwi są miłosierni i litują się.    Zakon mądrego zdrój żywota: aby odwodził od upadku śmierci.    Nauka dobra da łaskę, na drodze gardzących - przepaść.    Chytry czyni wszytko zdradą, ale kto głupi jest, pokazuje głupstwo.    Poseł niezbożnego wpadnie we złe, ale poseł wierny - zdrowie.    Nędza i sromota temu, który opuszcza ćwiczenie, a kto słucha karzącego, wsławion będzie.    Żądza jeśli się spełni, rozkoszuje duszę, brzydzą się głupi temi, którzy się strzegą złego.    Kto chodzi z mądrym, mądrym będzie, przyjaciel głupich, stanie się podobny.    Grzeszniki goni nieszczęście, a sprawiedliwym nagrodzi się dobrem.    Dobry zostawuje dziedzicami syny i wnuki i chowają na sprawiedliwego majętność grzesznego.    Obfita żywność na nowinach ojców, ale innym bywają zbierane bez rozsądku.    Kto folguje rózdze, nie nawidzi syna swego, lecz kto go miłuje, ustawnie ćwiczy.    Sprawiedliwy je i nasyca duszę swoję, lecz brzuch niezbożnych nienasycony. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible