Literacki Katolicki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36

Biblia Jakuba Wujka*

II Księga Kronik
(Paralipomenon wtóre)

Rozdział 35

  I uczynił Jozjasz w Jeruzalem Fase JAHWE, które ofiarowano czternastego dnia księżyca pierwszego.    I postanowił kapłany na ich urzędziech, i napominał je, aby służyli w domu PANSKIM.    Lewitom też, przez których naukę wszystek Izrael poświącał się JAHWE, mówił: Postawcie skrzynię w świątnicy kościoła, który zbudował Salomon, syn Dawidów, król Izraelski, bo jej już więcej nosić nie będziecie. Ale teraz służcie JAHWE Bogu waszemu i ludowi jego Izraelskiemu,    a nagotujcie się według domów i rodzajów waszych w rozdziałach każdego, jako rozkazał Dawid, król Izraelski, i opisał Salomon syn jego.    A służcie w świątnicy według domów i ufców lewickich.    A poświęciwszy się, ofiarujcie Fase; przygotujcie też bracią wasze, aby mogli czynić według słowa, które mówił JAHWE przez rękę Mojżesza.    Nadto dał Jozjasz wszytkiemu ludowi, który się tam był nalazł na święto Fase baranków i koźląt z trzód, i innego drobu trzydzieści tysięcy, wołów też trzy tysiące, to wszytko z majętności królewskiej.    Książęta też jego, co dobrowolnie szlubili byli, ofiarowali tak ludowi, jako kapłanom i Lewitom. A Helcjasz i Zachariasz, i Jahiel, przełożeni domu Bożego, dali kapłanom na czynienie Fase drobu jednego z drugim dwa tysiąca i sześć set i wołów trzy sta.    A Choneniasz i Semejasz, Natanael też, bracia jego i Hazabias, i Jehiel, i Jozabbat, książęta Lewitów, dali drugim Lewitom na święcenie Fase pięć tysięcy drobu a wołów pięć set.    I zgotowała się posługa, i stanęli kapłani na urzędzie swoim, Lewitowie też w ufcach, według rozkazania królewskiego.    I ofiarowano Fase. I kropili kapłani krew rękami swymi, a Lewitowie darli skóry całopalenia    i oddzielili je, aby dali według domów i familij każdego i aby były ofiarowane PANu, jako napisano w księgach Mojżeszowych; i z woły też takież uczynili.    I piekli Fase u ognia, wedle tego jako w zakonie napisano, a ofiary zapokojne warzyli w kotlech i w panwiach, i w garcach, i rozdali spieszno wszytkiemu pospólstwu.    A sobie i kapłanom potym gotowali: bo kapłani około ofiar całopalonych i około tłustości byli zabawieni aż do nocy, przetoż Lewitowie sobie i kapłanom, synom Aaronowym, na ostatku gotowali.    A śpiewacy, synowie Asaf, stali w swoim rzędzie według rozkazania Dawida i Asafa, i Hemana, i Iditun, proroków królewskich, a odźwierni u każdych wrót pilnowali, tak iż i namniej nie odstąpili od posługi, przetoż bracia ich Lewitowie gotowali im pokarmy.    Wszytka tedy służba PANSKA porządnie wykonała się dnia onego, aby czynili Fase i ofiarowali całopalenia na ołtarzu PANSKIM według rozkazania króla Jozjasza.    I uczynili synowie Izraelscy, którzy się tam naleźli, Fase czasu onego i święto Przaśników przez siedm dni.    Nie było Fase temu podobne w Izraelu ode dni Samuela proroka: ale ani żaden ze wszech królów Izraelskich nie uczynił Fase jako Jozjasz kapłanom i Lewitom, i wszystkiemu Judzie i Izraelowi, który się był nalazł, i mieszkającym, w Jeruzalem.    Ośmnastego roku królestwa Jozjaszowego obchodzono to Fase.    Potym gdy naprawił Jozjasz kościół, przyciągnął Nechao, król Egipski, na Charkamis nad Eufratesem. I wyciągnął przeciwko jemu Jozjasz.    Ale on, posławszy do niego posły swe, rzekł: Co mnie i tobie jest, królu Judzki? Nie przeciw tobie dziś ciągnę, ale walczę przeciwko innemu domowi, do którego mi Bóg co rychlej jachać kazał; przestań czynić przeciw Bogu, który ze mną jest, by cię nie zabił.    Nie chciał Jozjasz wrócić się, ale nagotował przeciw jemu bitwę, ani przestał na mowach Nechao z ust Bożych, ale ciągnął, aby się potkał na polu Mageddo.    I tamże raniony od strzelców, rzekł służebnikom swoim: Wyprowadźcie mię z bitwy, bom jest barzo ranion.    Którzy go przenieśli z wozu na drugi wóz, który szedł za nim po królewsku, i przywieźli go do Jeruzalem, i umarł, i pogrzebion w grobie ojców swoich: i płakał go wszytek lud Judzki i Jerozolimski.    A nawięcej Jeremiasz, którego wszyscy śpiewacy i śpiewaczki aż po dzisiejszy dzień lamenty nad Jozjaszem powtarzają i jakoby prawem weszło w Izraelu: Oto napisano w lamentacjach.    A ostatek mów Jozjaszowych i miłosierdzia jego, które są przykazane zakonem PANSKIM,    uczynki też jego i przednie, i ostateczne, napisane są w księgach królów Judzkich i Izraelskich. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible