Literacki Katolicki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40

Biblia Jakuba Wujka*

Księga Wyjścia
(Exodus, to jest wtóre)

Rozdział 39

  Z hiacyntu zasię, z szarłatu, z karmazynu i bisioru poczynił szaty, w które by się obłóczył Aaron, kiedy służył w świątnicy, jako przykazał JAHWE Mojżeszowi.    A tak sprawił naramiennik ze złota, z hiacyntu i szarłatu, i karmazynu dwakroć farbowanego, i bisioru kręconego    robotą tkacką. I nastrzygł blaszek złotych, i wyciągnął je na nici, aby się mogły przeplatać z pierwszych farb wątkiem;    i dwa kraje wespołek się złączające na obu bokach końców,    i pas z tychże maści, jako był JAHWE przykazał Mojżeszowi.    Zgotował i dwa kamienie onychinowe, osadzone i wprawione we złoto, i ryte robotą złotniczą imiony synów Izraelowych;    i przyprawił je na bokach naramiennika na pamiątkę synów Izraelowych, jako JAHWE przykazał Mojżeszowi.    Udziałał też racjonał robotą wzorzystą według roboty naramiennika ze złota, z hiacyntu, szarłatu, karmazynu dwakroć farbowanego i bisioru kręconego,    na cztery granie, dwoisty na piędzi.    I nasadził weń cztery rzędy drogich kamieni. W pierwszym rzędzie był sardius, topasius, smaragd.    We wtórym, karbunkulus, szafir i jaspis.    W trzecim ligurius, achates, ametyst.    W czwartym chrysolit, onychin i beryllus: osadzone i oprawione złotem w rzędziech swoich.    A te dwanaście kamieni były rzezane imionmi dwunaście pokolenia Izraelowego, każdy imieniem każdego.    Udziałali u racjonału i łańcuszki wespołek spięte, ze złota naczystszego,    i dwa haczki, i także wiele obrączek złotych. A obrączki przyprawili na obu krajach racjonału,    z których by wisiały dwa łańcuszki złote, które założyli na haczki, które na rogach naramiennika były wysadzone.    Te i naprzód, i nazad tak się z sobą schodziły, iż naramiennik i racjonał pospołu się wiązały    do pasa przypięte i obrączkami tężej przyciągnione, które złączał sznur z hiacyntu, aby wolno nie wisiały i nie ruszały się od siebie: tak jako JAHWE przykazał Mojżeszowi.    Uczynili też i szatę naramiennika, wszytkę z hiacyntu,    i kaplerzyk na wierzchu jej przeciw śrzodkowi, i bram około kaplerzyka tkany,    a na dole u nóg malogranaty z hiacyntu, szarłatu, karmazynu i z bisioru kręconego;    i dzwoneczki ze złota naczystszego, które przyprawili między malogranatami u dołu onej szaty wkoło,    a dzwonyszek złoty i malogranat, w które ubrany chodził nawyższy kapłan, kiedy służbę odprawował, jako był JAHWE przykazał Mojżeszowi.    Poczynili też suknie z bisioru robotą tkacką Aaronowi i synom jego    i czapki z koronkami ich bisiorowe,    i ubranie płócienne z bisioru,    a pas z bisioru kręconego, hiacyntu, szarłatu i karmazynu dwakroć farbowanego, robotą haftarską, jako JAHWE był przykazał Mojżeszowi.    Sprawili i blachę świętego uczczenia ze złota naczystszego i napisali na niej robotą złotniczą: Święte PANSKIE,    i przywiązali ją do czapki sznurem hiacyntowym, jako był JAHWE przykazał Mojżeszowi.    Dokończono tedy wszytkiej roboty przybytku i wierzchu świadectwa: i uczynili synowie Izraelowi wszytko, co był Pan przykazał Mojżeszowi.    I oddali przybytek i wierzch, i wszytkie naczynia, kolca, deszczki, drążki, słupy i podstawki,    przykrycie z skór baranich czerwono farbowanych i drugie przykrycie z fiołkowej maści skór,    zasłonę, skrzynię, drążki, ubłagalnią,    stół z naczyniem jego i z chleby pokładnymi,    lichtarz, lampy i naczynie ich z oliwą,    ołtarz złoty i olejek, i kadzenie z wonnych rzeczy,    i oponę w weszciu przybytku,    ołtarz miedziany, kratkę, drążki i wszytkie naczynia jego, umywalnią z podstawką jej, opony do sieni i słupy z podstawkami swymi,    oponę w weszciu sieni i powrózki do niej, i kołki. Na żadnym naczyniu nie schodziło, które na służbę przybytku i na wierzch przymierza poczynić rozkazano.    Szaty też, których kapłani używają w świątnicy, to jest Aaron i synowie jego,    oddali synowie Izraelowi, jako Pan był przykazał.    Które gdy Mojżesz ujźrzał wszytkie wykonane, błogosławił im. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible